„Storytelling jest dla showmenów” – usłyszałem podczas ostatnio przeprowadzanego szkolenia z prezentacji. I dalej:
„My nie jesteśmy showmenami. Nie mamy takich umiejętności, łatwości rzucania anegdotami, rozbudzania emocji.”
Uczestniczka szkolenia wyraziła to, co wiele osób myśli. Że storytelling to domena ekstrawertyków. Storytelling to coś dla ludzi, którzy lubią błyszczeć w blasku reflektorów. Storytelling to domena charyzmatycznych liderów.
Tymczasem storytelling to nie jest shomeństwo. Najprostsza definicja storytellingu brzmi: to sztuka opowiadania historii.
Jednocześnie to jedna z pierwszych ludzkich rozrywek. Narodziła się jeszcze w czasach jaskiniowych - starszyzna siadała wokół ogniska i opowiadała młodzieży o tym, jak minął dzień na polowaniu, jak udało im się uniknąć niebezpieczeństw, jak zdobywali pożywienie itd. Nasz mózg nauczył się nas wynagradzać za uważne słuchanie - za każdym wiec razem kiedy słyszymy, jak ktoś zaczyna opowiadać historię, nasz organizm zalewa przyjemna dawka dopaminy, hormonu przyjemności.
Dziś storytelling to nie tylko opowieści, filmy, książki, bajki. To także komunikacja biznesowa.
Storytelling, wbrew wielu przekonaniom, świetnie nadaje się jako narzędzie używane także przez introwertyków.
To po prostu przywoływanie prawdziwych przykładów z życia wziętych, które potwierdzają nasze tezy.
W dobrze prosperujących organizacjach działa to w ten sposób:
1. Pokazujemy dane liczbowe (np. na wykresach, tabelach)
2. Szukamy anegdoty, która potwierdza tezę ogólną z punktu 1.
[Swoją drogą w większości sytuacji prezenterzy zatrzymują się tylko na punkcie pierwszym.]
Anegdota, czyli forma storytellingowa, jest zatem argumentem ukonkretniającym liczby.
Colin Bryar i Bill Carr w książce “Working backwards Insights, Stories, and Secrets from Inside Amazon” wspominają, że to właśnie anegdoty miały ogromny wpływ na wdrażanie pomysłów w Amazonie.
Cytuję z pamięci: „same liczby niewiele wnoszą. Pokazują ogólny obrazek, ale dopiero kiedy ten obrazek ukonkretni się poprzez historię klienta, który miał taki a nie inny przypadek – rozumiemy sytuację o wiele lepiej. To anegdota, a nie liczby, sprawia, że jest w zespole większa motywacja, by działać. By zmienić obecnie źle funkcjonujące mechanizmy.”
Nie traktujmy więc storytellingu jako magicznej różdżki przeznaczonej tylko dla prawdziwych magików sceny.
Traktujmy go jako jeden z wielu narzędzi w naszym zestawie komunikacyjnym. Narzędzie podpierające przekaz. Narzędzie wzbudzające emocje. Narzędzie, które najskuteczniej przekonuje.
Nie trzeba błyszczeć na scenie, by podeprzeć się anegdotycznym przykładem. Wystarczy mówić dokładnie tak samo, jak opowiadamy o czymś znajomym przy kawie.
Jeśli chcesz poznać tajniki tworzenia spektakularnych prezentacji i świetnej komunikacji biznesowej, zapytaj nas o szkolenie ze storytellingu TUTAJ> lub szkolenie storytelling vs. prosta komunikacja TUTAJ>
W szkoleniu tłumaczymy dwa główne schematy storytellingowe:
1. Schemat od problemu do rozwiązania
2. Schemat story jako przykład
Piotr Garlej
